лакіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па лакіроўцы (у 1 знач.).

2. перан. Пра таго, хто прыхарошвае што-н.

|| ж. лакіро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. лакіро́ўшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)