візіцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто прыходзіць з візітам.
|| прым. візіцёрскі, -ая, -ае (разм.).
візуа́льны, -ая, -ае (спец.).
Які адносіцца да непасрэднага зрокавага ўспрымання або назірання з дапамогай аптычных прылад.
Візуальныя назіранні.
|| наз. візуа́льнасць, -і, ж.