Verbum

я́страб, -а, мн. -ы, -аў, м.

Драпежная птушка з кароткай кручкаватай дзюбай і доўгімі вострымі кіпцюрамі.

|| прым. ястрабі́ны, -ая, -ае.

Ястрабінае паляванне (пры дапамозе лоўчых ястрабаў). Я. позірк (перан.: драпежны).

ястрабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

1. Маленькі ястраб.

2. Савецкі самалёт-знішчальнік (разм.).

ястрабяня́ і ястрабянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня ястраба.

ясты́к, -а, м.

Ікра асятровых і часцікавых рыб у плеўцы, а таксама сама такая плеўка.

|| прым. ясты́чны, -ая, -ае.

ясянёвы гл. ясень.

ятага́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі з выгнутым лязом турэцкі кінжал.

ятро́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

Жонка аднаго брата ў адносінах да жонкі другога брата.

ятры́шнік, -у, м.

Травяністая шматгадовая расліна сямейства архідных, клубні якой выкарыстоўваюцца ў медыцыне.

|| прым. ятры́шнікавы, -ая, -ае.

я́ўка, -і, ДМ я́ўцы, мн. -і, я́вак, ж.

1. гл. явіцца.

2. Месца, дзе адбываюцца канспіратыўныя сустрэчы, а таксама сама сустрэча або ўмоўны знак пры сустрэчы.

Ведаць яўку.

Даць каму-н. яўку.

я́ўны, -ая, -ае.

1. Не скрыты, адкрыты.

Я. вораг.

2. Зусім відавочны.

Яўнае парушэнне закона.

Ён яўна (прысл.) памыляецца.

|| наз. я́ўнасць, -і, ж.