плёскат, -у, ДМ -каце, м.
Шум ад падзення хвалі на што-н., ад удару чым-н. па вадзе.
П. хваль.
П. вёсел.
плётка¹, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
Раменны, вяровачны і пад. бізун.
Раменная п.
|| прым. плётачны, -ая, -ае.
плётка², -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
Чутка пра каго-, што-н., заснаваная на недакладных ці свядома непраўдападобных звестках.
Ходзяць розныя плёткі.
плі́нтус, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной.
2. Вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.
|| прым. плі́нтусны, -ая, -ае.
пліс, -у, м. (уст.).
Баваўняны аксаміт.
|| прым. плі́савы, -ая, -ае.
плісірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.
Рабіць плісэ (у 1 знач.) на чым-н.
|| наз. плісіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і плісірава́нне, -я, н.
плі́ска, -і, ДМ плі́сцы, мн. -і, -сак, ж.
Невялікая птушка атрада вераб’іных з доўгім і вузкім хвастом.
|| прым. плі́скавы, -ая, -ае.
плісэ́.
1. нескл., н. Дробныя запрасаваныя паралельна складкі на матэрыі.
2. нязм., у знач. прым. Пра швейныя вырабы з такімі складкамі.
Каўнерык п.
пліта́, -ы́, ДМ пліце́, мн. пліты і (з ліч. 2, 3, 4) пліты́, пліт, ж.
1. Плоскі прамавугольны кавалак металу, каменя або іншага матэрыялу.
Гранітная п.
2. Кухонная печ з канфоркамі.
Газавая п.
Кухонная п.
|| памянш. плі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
плі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. гл. пліта.
2. Невялікі плоскі чатырохвугольны прадмет.
П. шакаладу.
3. зб. Абліцовачны матэрыял такой формы.
Кафельная п.
4. Электрычны пераносны награвальны прыбор для прыгатавання ежы.
Спіраль для пліткі.
|| прым. плі́тачны, -ая, -ае (да 2—4 знач.).