роўнавялі́кі, -ая, -ае.
У матэматыцы: роўны па плошчы або аб’ёме.
роўнавялі́кі, -ая, -ае.
У матэматыцы: роўны па плошчы або аб’ёме.
роўнастаро́нні, -яя, -яе.
Які мае роўныя стораны.
ро́ўнасць, -і,
1. Уласцівасць і стан роўнага, а таксама пра вялікае роўнае месца.
2. Поўнае падабенства, аднолькавасць (па велічыні, колькасці, якасці
3. Становішча людзей у грамадстве, што выяўляецца ў аднолькавых адносінах да сродкаў вытворчасці і ў карыстанні аднолькавымі палітычнымі і грамадзянскімі правамі.
4. У матэматыцы: суадносіны паміж велічынямі, якія паказваюць, што адна велічыня роўная другой.
ро́ўніца, -ы,
1. Пасма валакна, злёгку скручаная, якая ідзе на выраб пражы (
2. Тое, што і раўня (
||
ро́ўны, -ая, -ае.
1. Гладкі, прамы, які не мае ўзвышэнняў, патаўшчэнняў, выгібаў.
2. Аднолькавы, надта падобны, такі ж (па велічыні, значэнні, якасці).
3. Раўнамерны, спакойны.
4. Пастаянна аднолькавы і спакойны, ураўнаважаны.
5. Цалкам аднолькавы па велічыні.
6. Які знаходзіцца на адной лініі з кім-, чым
Роўны лік — лік круглымі лічбамі, без дробаў.
ро́ўнядзь, -і,
Роўнае месца, раўніна; роўная паверхня чаго
ро́хкаць, 1 і 2
Пра свінню: утвараць характэрныя адрывістыя гукі.
||
||
ро́шчына, -ы,
1. Негустое цеста на дражджах або з закваскай, якое пасля замешваюць.
2. Цэментны, будаўнічы раствор.
||