Verbum

кло́пат, -у, М -паце, мн. -ы, -аў, м.

1. Неспакойная думка пра што-н. або дзейнасць па ажыццяўленні чаго-н.

К. пра вясеннія работы.

Клопаты па добраўпарадкаванні горада.

К. аб дабрабыце сям’і.

2. Увага да патрэб і запатрабаванняў каго-н.

К. пра жыхароў вёскі.

3. Неспакойны, трывожны стан; хваляванне.

К. ад сэрца не адступае.

Не хочацца рабіць людзям клопату.

клоўн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Цыркавы артыст-комік.

|| прым. кло́ўнскі, -ая, -ае.

клуб¹, -а, мн. клу́бы, -аў, м.

1. Установа, грамадская арганізацыя культурна-асветнага, палітычнага, спартыўнага і іншага характару.

Сельскі к.

Шахматны к.

2. Будынак, памяшканне для такой арганізацыі.

Сёння ў клубе цікавы канцэрт.

|| прым. клу́бны, -ая, -ае.

клуб², -а́, мн. клубы́, -о́ў, м.

Лятучая шарападобная маса пылу, дыму і пад.

Клубы пылу за аўтамабілем.

клуб³, -а́, мн. клубы́, -о́ў, м.

Верхняя частка бядра.

Выбіць нагу з клуба.

клу́бень, -бня, мн. -бні, -бняў, м.

Патоўшчаная мясістая частка сцябла або кораня расліны.

Клубні бульбы.

|| прым. клу́бневы, -ая, -ае.

Клубневыя расліны.

клубі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -біцца; незак.

Узнімацца клубамі².

Пыл клубіцца пад капытамі.

клубні́цы, -ніц, адз. -ніца, -ы, ж.

Шматгадовая травяністая расліна з салодкімі чырвонымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. клубні́чны, -ая, -ае.

клубні́чнік, -у, м., зб.

Травяністыя кусты клубніц.

клубні́чына, -ы, мн. -ы, -чын, ж.

Адна ягада клубніц; клубніца.