чы́сцец, -стца,
Паводле вучэння каталіцкай царквы: месца, дзе душы нябожчыкаў ачышчаюцца ад грахоў, перш чым трапіць у рай.
чы́сцец, -стца,
Паводле вучэння каталіцкай царквы: месца, дзе душы нябожчыкаў ачышчаюцца ад грахоў, перш чым трапіць у рай.
чысце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е;
Станавіцца больш чыстым (у 1, 4 і 7
чысцёха, -і,
Пра таго, хто вельмі любіць чысціню і імкнецца да чысціні.
чы́сцік¹, -у,
Травяністая расліна сямейства ясноткавых з кветкамі, сабранымі ў мяцёлкі, і шурпатаваласістым сцяблом.
чы́сцік², -а,
Марская птушка атрада чысцікавых, якая жыве на скалах па берагах паўночных мораў.
||
чысці́лішча, -а,
Тое, што і чысцец.
||
чысці́льшчык, -а,
Работнік, які займаецца чысткай чаго
||
чысціня́, -і́,
1.
2. Чысты стан чаго
чы́сціцца, чы́шчуся, чы́сцішся, чы́сціцца;
Чысціць (у 1
||
||
чы́сціць, чы́шчу, чы́сціш, чы́сціць; чы́шчаны;
1. каго-што. Рабіць чыстым, здымаючы гразь, пыл
2. што. Здымаць лупіны, скуру, луску
3. што. Ачышчаць, вызваляць ад таго, што забруджвае, загрувашчвае што
4.
5.
||
||
||