Verbum

плаце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (афіц.).

Той, хто ўносіць плацеж, плацяжы.

П. падаткаў.

|| ж. плаце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

пла́ціна, -ы, ж.

Высакародны тугаплаўкі бліскучы метал шаравата-белага колеру.

|| прым. пла́цінавы, -ая, -ае.

Плацінавая руда.

плаці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

Гідратэхнічнае збудаванне, якое перагароджвае раку для падняцця ўзроўню вады.

П. са шлюзамі.

|| прым. плаці́нны, -ая, -ае.

плаці́ць, плачу́, пла́ціш, пла́ціць; незак.

1. што і без дап. Аддаваць грошы як належнае за што-н.

П. за пакупку.

П. падаткі.

За здароўе лепш п., чым расплачвацца (прыказка).

2. перан., чым за што. Так або інакш адказваць на чый-н. учынак (кніжн.).

П. паслугай за паслугу.

П. дабром за зло.

|| зак. заплаці́ць, -лачу́, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны.

|| наз. плаце́ж, -цяжу́, м. (да 1 знач.).

П. з растэрміноўкай.

|| прым. плаце́жны, -ая, -ае.

плацка́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, -ка́рт, ж.

Білет на нумараванае месца ў вагоне цягніка.

|| прым. плацка́ртны, -ая, -ае.

П. вагон.

пла́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тое, што і сукенка.

2. зб. Бялізна (разм.).

Мыць п.

|| прым. пла́ццевы, -ая, -ае.

Плаццевыя тканіны.

плацэ́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плода і матчынага арганізма; дзіцячае месца, паслед.

|| прым. плацэнта́рны, -ая, -ае.

Плацэнтарныя (наз.; жывародныя млекакормячыя).

плач, -у, м.

Нечленараздзельныя галасавыя гукі, якія выражаюць гора ці моцную жальбу і суправаджаюцца слязамі.

П. дзіцяці.

пла́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Палавіна расколатага ўздоўж бервяна.

2. Металарэзны інструмент для нанясення разьбы на шрубы, балты і інш. (спец.).

плашко́ўт, -а, М -ўце, мн. -ы, -аў, м.

Пласкадоннае бяспалубнае несамаходнае судна для перавозкі грузаў, для наводкі плывучых мастоў.

|| прым. плашко́ўтны, -ая, -ае.

П. мост (на плашкоўтах).