Verbum

арыга́мі

(яп. origami, ад ori = складваць, згінаць + gami = папера)

майстэрства прыгатавання мастацкіх вырабаў з паперы шляхам складвання яе ў розных напрамках, а таксама мастацкі выраб, атрыманы такім спосабам.

арыгіна́л

(лац. originalis = першапачатковы)

1) твор ці дакумент у сваёй сапраўднай, першапачатковай форме (у адрозненне ад перакладу або копіі);

2) перан. чалавек са своеасаблівымі схільнасцямі, звычкамі, поглядамі.

арыента́цыя

(фр. orientation, ад лац. oriens, -ntis = усход)

1) вызначэнне свайго месцазнаходжання (напр. а. на мясцовасці);

2) перан. уменне разабрацца ў якіх-н. пытаннях, у навакольнай абстаноўцы (напр. добрая а. у новай літаратуры);

3) перан. накіраванасць дзейнасці ў інтарэсах каго-н., чаго-н. (напр. а. на масавага чытача).

арыенці́р

(ням. Orientier, ад лац. oriens, -ntis = усход)

1) добра бачны на мясцовасці прадмет або элемент рэльефу, па якім можна вызначыць сваё месцазнаходжанне, знайсці пэўны аб’ект;

2) перан. кірунак дзейнасці, мэта, устаноўка (напр. выбраць надзейны а.).

арыстакраты́зм

(фр. aristocratisme, ад гр. aristokratia = арыстакратыя)

знешняя вытанчанасць паводзін.

арытмі́я

(гр. arrhythmia)

мед. парушэнне нармальнага рытму сардэчных скарачэнняў.

а́рышт

(польск. areszt, ад с.-лац. arrestum)

1) узяцце пад варту, пазбаўленне волі;

2) забарона судовымі органамі распараджацца якой-н. маёмасцю або грашовымі сродкамі (напр. накласці а. на тавары).

а́рыя

(іт. aria = песня)

муз. вакальны твор для аднаго голасу (звычайна частка оперы, араторыі ці кантаты).