Verbum

юбіле́й

[лац. jubilaeus (annus) = юбілейны год, ад ст.-яўр. jobel = бараноў рог]

гадавіна якой-н. падзеі, дзейнасці якой-н. асобы, існавання ўстановы, горада, а таксама святкаванне гэтай гадавіны.

юбіля́р

[ням. Jubilar, ад лац. jubilaeus (annus) = юбілейны год, ад ст.-яўр. jobel = бараноў рог]

асоба, установа, горад, чый юбілей адзначаецца.

ю́зер

(англ. user)

жарг. карыстальнік персанальным камп’ютэрам.

юніёр

(лац. junior = малодшы)

спартсмен ад 18 да 20 гадоў, які ўдзельнічае ў спаборніцтвах сваёй узроставай групы.

юпі́тэр

(лац. Juppiter = імя вярхоўнага бога ў старажытнарымскай міфалогіі)

магутны электрычны асвятляльны прыбор, які выкарыстоўваецца пры кіназдымках.

юрыды́чны

(лац. juridicus = судовы)

1) звязаны з прававымі нормамі і іх практычным прымяненнем (напр. ю-ая дапамога);

2) звязаны з вывучэннем права (напр. ю-ая адукацыя);

3) які мае адносіны да арганізацыі работы ў галіне права (напр. ю-ая кансультацыя, ю-ыя органы).

юрысды́кцыя

(лац. jurisdictio = судаводства)

1) права праводзіць суд, рашаць прававыя пытанні;

2) круг паўнамоцтваў судовага або адміністрацыйнага органа па прававой ацэнцы канкрэтных фактаў і прымяненню прадугледжаных законам санкцый.

юрыско́нсульт

(лац. jurisconsultus = правазнавец)

службовая асоба юрыдычнай службы міністэрства, ведамства, прадпрыемства, установы, арганізацыі па практычных пытаннях права і абароны інтарэсаў гэтай арганізацыі ў юрыдычных органах.

юрыспрудэ́нцыя

(лац. jurisprudentia = веданне права)

1) сукупнасць навук аб праве; правазнаўства;

2) практычная дзейнасць юрыстаў.

юры́ст

(ням. Jurist < с.-лац. jurista, ад лац. jus, juris = права)

спецыяліст у галіне юрыспрудэнцыі, дзеяч судовых органаў.