Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сабата́ж

(фр. sabotage, ад saboter = стукаць чаравікамі)

1) наўмысны зрыў работы ці якога-н. мерапрыемства;

2) замаскіраванае процідзеянне ажыццяўленню чаго-н.

сабо́

(фр. sabot)

1) чаравікі на драўлянай падэшве або выдзеўбаныя з дрэва;

2) сучасная мадэль жаночага летняга абутку з закрытым наском, без пяткі, на тоўстай падэшве з дрэва або спецыяльнага пластыку.

сады́зм

(фр. sadisme, ад D. de Sade = прозвішча французскага пісьменніка)

1) палавая ненармальнасць, якая праяўляецца ў жаданні мучыць асобу другога полу, каб задаволіць сваё палавое пачуццё;

2) перан. ненармальная схільнасць да жорсткасці, катаванняў, задавальненне ад чужых пакут.

са́йдынг

(англ. siding)

матэрыял для вонкавага афармлення будынкаў.

сайт

(англ. site = месца)

месца ў сетцы Інтэрнэту, якое адводзіцца карыстальніку гэтай сеткі (асобе або ўстанове) для размяшчэння ў ім візуальнай інфармацыі.

саквая́ж

(фр. sac de voyage, ад sac = мяшок + voyage = падарожжа)

ручная дарожная сумка са скуры або шчыльнай тканіны, з замком.

сакра́льны

(с.-лац. sacralis, ад лац. sacer = святы)

які мае адносіны да рэлігійнага культу.

сакрамента́льны

(с.-лац. sacramentalis, ад лац. sacramentum = клятва, прысяга)

1) абрадавы, рытуальны, свяшчэнны, варты пакланення;

2) традыцыйны, які стаў звычаёвым (напр. с-ая фраза).

сакрата́р

(фр. secrétaire, ад с.-лац. secretarius = удзельнік таемных нарад)

1) асоба, якая вядзе справаводства ўстановы, арганізацыі або прыватнай асобы;

2) складальнік пратакола сходу, пасяджэння;

3) выбарны кіраўнік якой-н. арганізацыі, якога-н. органа;

4) асоба, якая загадвае арганізацыйна-выканаўчым аддзелам якой-н. установы.

сакратарыя́т

(фр. secrétariat)

1) арганізацыйна-выканаўчы орган, аддзел пры ўстанове ці арганізацыі для вядзення бягучых спраў (напр. с. міністэрства);

2) сукупнасць супрацоўнікаў такога органа, аддзела;

3) асобы, выбраныя на сходзе, канферэнцыі для вядзення пратаколаў.