Verbum

стабіліза́цыя

(фр. stabilisation, ад лац. stabilis = устойлівы)

прывядзенне чаго-н. ва ўстойлівае становішча, замацаванне на пэўным узроўні (напр. с. напружання, с. эканомікі).

стабі́льны

(лац. stabilis = устойлівы)

устойлівы, нязменны, пастаянны (напр. с-ае напружанне, с-ыя цэны).

стагна́цыя

(англ. stagnation, ад лац. stagnare = рабіць нерухомым)

застой у эканоміцы, вытворчасці, грамадскім жыцці.

стагфля́цыя

[англ. stagflation, ад stag(nation) = стагнацыя + (inf)lation = інфляцыя]

форма інфляцыі, якая характарызуецца праяўленнямі стагнацыі эканомікі і адначасовым ростам дарагавізны.

стадыён

(гр. stadion = месца для спаборніцтваў)

комплекснае спартыўнае збудаванне з футбольным полем, бегавымі дарожкамі, пляцоўкамі для спаборніцтваў і трэніровак, трыбунамі для гледачоў.

ста́ер

(англ. stayer = літар. вынослівы чалавек)

1) спартсмен, які спецыялізуецца ў бегу ці гонках на доўгія дыстанцыі (параўн. спрынтэр); 2) конь, які дасягнуў на скачках найбольшай хуткасці на доўгіх дыстанцыях (параўн. фляер).

стаж

(фр. stage)

тэрмін, на працягу якога чалавек працуе або набывае спецыялізацыю (напр. працоўны с., выпрабавальны с.).

ста́лкер

(англ. stalker, ад stalk = падкрадвацца)

1) першапраходзец, першаадкрывальнік (звычайна ў небяспечных для жыцця месцах);

2) той, хто рызыкуе жыццём, падвяргае яго вялікай небяспецы для дасягнення якой-н. мэты.

стамато́лаг

(ад гр. stoma, -atos = рот + logos = слова, вучэнне)

спецыяліст, які вывучае захворванні органаў поласці рота (зубоў, сківіц і інш.); параўн. дантыст.

станда́рт

(англ. standard = норма, узор, мерка)

1) узор, мадэль, эталон, якім павінна адпавядаць што-н. сваім памерам, формай, якасцю і г. д. (напр. с. вырабаў);

2) перан. нешта шаблоннае, што не мае ў сабе нічога арыгінальнага, творчага (напр. дзейнічаць па стандарту).