а джо́рна
(іт. а giorno)
штучнае асвятленне, якое імітуе дзённае святло.
аба́зія
(н.-лац. abasia, ад гр. а- = не + basis = хада)
мед. страта здольнасці хадзіць у выніку захворвання нервовай сістэмы (параўн. астазія).
абалі́цыя
(лац. abolitio = знішчэнне, скасаванне)
1) скасаванне закону, рашэння;
2) юр. прыпыненне крымінальнай справы на стадыі, калі вінаватасць падследнага яшчэ не даказана.
абаліцыяні́зм
(англ. abolitionism, ад лац. abolitio = знішчэнне, скасаванне)
1) грамадскі рух за адмену якога-н. закону;
2) гіст. рух за адмену рабства неграў у ЗША ў XVIII—XIX стст.
абанеме́нт
(фр. abonnement)
1) права на карыстанне пэўны час чым-н. (напр. тэлефонам, месцам у тэатры, басейнам), а таксама дакумент, які забяспечвае гэта права;
2) аддзел бібліятэкі, дзе кнігі выдаюцца на дом.
абане́нт
(ням. Abonnent, ад фр. abonné)
1) асоба, якая карыстаецца абанементам 1;
2) асоба або ўстанова, якія маюць тэлефон (напр. а. не адказвае).
абарыге́ны
(фр. aborigène < лац. aborigines, ад ab origine = ад пачатку)
1) карэнныя жыхары якой-н. краіны, мясцовасці ў адрозненне ад пазнейшых перасяленцаў;
2) тое, што і аўтахтоны 1.
аба́т
(лац. abbas, -atis)
настаяцель каталіцкага мужчынскага манастыра.
абаты́са
(лац. abbatissa)
настаяцельніца каталіцкага жаночага манастыра.
абду́ктар
(н.-лац. abductor, ад лац. abducere = адводзіць)
анат. адводная мышца (параўн. аддуктар).