задыя́к
[лац. zodiacus, ад гр. zodiakos (kyklos) = звярыны (круг)]
астр. пояс неба, па якім Сонца праходзіць свой бачны шлях на працягу года; падзяляецца на 12 знакаў (па ліку сузор’яў, якія названы пераважна імёнамі жывёл (Леў, Рак, Скарпіён і інш.).
за́ла
(ням. Saal)
1) вялікае памяшканне для публічных сходаў і іншых мэт (напр. актавая з., чытальная з.);
2) прасторны пакой у кватэры для прыёму гасцей.
зандзі́раваць
(ням. sondieren, ад фр. sonder)
1) даследаваць пры дапамозе зонда (напр. з. рану);
2) перан. папярэдне высвятляць якое-н. пытанне; разведваць, распытваць.
зая́длы
(польск. zajadły)
1) які надта прыахвоціўся да чаго-н. (напр. з. танцор);
2) які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, напорыстасцю (напр. з-ая барацьба);
3) злосны, задзірысты (напр. з. чалавек).
зені́т
[фр. zénith, ад ар. samt (urrás) = літар. дарога (над галавой)]
1) астр. найвышэйшы ўяўны пункт нябеснай сферы, які знаходзіцца над галавой наглядальніка (напр. сонца ў зеніце);
2) перан. вышэйшая ступень, вяршыня развіцця чаго-н. (напр. з. славы).
зеро́
(фр. zero)
нулявое ачко, нуль (пры гульні ў рулетку, фішкі і інш.).
зефі́р
(фр. zéphyr, ад гр. zephyros = заходні вецер)
1) паэт. цёплы лёгкі ветрык;
2) тонкая баваўняная тканіна;
3) сорт лёгкай фруктовай пасцілы круглай формы.
зігза́г
(фр. zigzag, ад ням. Zickzack)
1) ломаная лінія (напр. з. маланкі);
2) перан. рэзкае адхіленне ад асноўнага напрамку ў палітыцы, дзейнасці, быце (напр. з. лёсу).
зо́мбі
(англ. zombie, ад афр. zumbi = фетыш)
1) мярцвяк у афрыканскай міфалогіі, які выконвае волю таго, хто выклікаў яго дух;
2) перан. чалавек, здольны раўнадушна рабіць учынкі пад уздзеяннем чужой, пераважна злой волі.
зо́на
(лац. zona, ад гр. zone — пояс)
прастора, раён, тэрыторыя паміж якімі-н. межамі, што характарызуецца якімі-н. агульнымі прыметамі (напр. арктычная з., лясная з., бяз’ядзерная з.).