Verbum

аза́рт

(фр. hasard = выпадак, выпадковасць; рызыка, ад ар. az-zahr = ігральная костка)

моцнае захапленне, заўзятасць, запал (напр. спартыўны а.).

а́зімут

(фр. azimut, ад ар. as-samt = дарога)

1) астр. вугал паміж плоскасцю мерыдыяна дадзенага пункта і вертыкальнай плоскасцю, якая праходзіць праз гэты пункт і аб’ект назірання;

2) вугал паміж напрамкам руху і напрамкам на поўнач (параўн. пеленг 1).

азо́н

(гр. ozon = які пахне)

відазмяненне кіслароду, газ прыемнага паху, які ўтвараецца ў атмасферы пры электрычных разрадах у час навальніцы або пад дзеяннем ультрафіялетавых прамянёў (мае моцныя ачышчальныя ўласцівасці).

азо́т

(фр. azote, ад гр. а- = не, без + zotikos = які дае жыццё)

газ без колеру і паху, які складае асноўную частку паветра, уваходзіць у склад бялкоў і іншых арганічных рэчываў.