Verbum

арганіза́цыя

(фр. organisation, ад с.-лац. organisatio)

1) грамадскае аб’яднанне або дзяржаўная ўстанова (напр. прафсаюзная а., рамонтная а.);

2) будова, склад чаго-н. (напр. унутраная а. прадпрыемства);

3) арганізаванасць (напр. дакладная а. у рабоце).

аргані́зм

(фр. organisme, ад с.-лац. organismus)

1) усякая жывая істота або расліна (напр. жывы а., прасцейшыя арганізмы);

2) сукупнасць фізічных і духоўных уласцівасцей чалавека (напр. моцны а.);

3) перан. тое, што ўяўляе сабой складанае арганізаванае адзінства (напр. дзяржаўны а.).

аргані́чны

(гр. organikos)

1) які належыць да жывёльнага або расліннага свету (напр. а-ая прырода);

2) які ўтварыўся ў выніку разлажэння жывёльных і раслінных арганізмаў (напр. а-ыя рэчывы);

3) абумоўлены самой сутнасцю чаго-н. (напр. а-ае адзінства тэорыі і практыкі);

4) перан. унутрана ўласцівы каму-н. (напр. а-ая патрэбнасць).

аргуме́нт

(лац. argumentum = доказ)

1) факт, які прыводзіцца для пацвярджэння, абгрунтавання чаго-н.; доказ, довад (напр. пераканаўчы а.);

2) мат. незалежная пераменная велічыня, ад змянення якой залежыць змяненне другой велічыні (функцыі 3).

аргумента́цыя

(лац. argumentatio)

1) прывядзенне доказаў, аргументаў (напр. палажэнне патрабуе аргументацыі);

2) сукупнасць аргументаў на карысць чаго-н. (напр. лагічная а.).

ардына́рны

(лац. ordinarius = звычайны)

1) які нічым асаблівым не вызначаецца, звычайны (напр. а. выпадак);

2) уст. штатны (напр. а. прафесар); параўн. экстраардынарны 2.

ардынату́ра

(ад лац. ordinatus = упарадкаваны)

форма павышэння кваліфікацыі ўрачоў у вышэйшых навучальных і навукова-даследчых установах.

ар’ерга́рд

(фр. arriére-garde, ад arriére = задні + garde = ахова)

частка войска (або флоту), якая знаходзіцца ззаду галоўных сіл у паходзе і забяспечвае надзейнасць тылу (проціл. авангард 1).

ар’ерсцэ́на

(ад фр. arriére = задні + scéne = сцэна)

тэатр. задняя частка сцэны 1, якая з’яўляецца рэзервовым памяшканнем для ўстанаўлення дэкарацый (проціл. авансцэна).

а́рка

(іт. arco, ад лац. arcus = дуга)

1) перакрыцце ў форме дугі паміж дзвюма апорамі збудавання (напр. а. моста);

2) збудаванне ў выглядзе варот з дугападобным перакрыццем (напр. трыумфальная а.).