Verbum

эпейрагене́з

(ад гр. epeiros = суша + -генез)

геал. павольныя падніманні і апусканні зямной кары, якія адбываюцца пастаянна пад уплывам працэсаў, што развіваюцца ў падкорных масах.

эпейрагені́чны

(ад гр. epeiros = суша + genos = паходжанне);

э-ыя рухі — тое, што і эпейрагенез.

эпейрафарэ́з

(ад гр. epeiros = суша + phoreo = пераношу)

гарызантальнае перамяшчэнне мацерыкоў, абумоўленае працэсамі, што адбываюцца ў нетрах Зямлі.

эпенды́ма

(гр. ependyma = верхняе адзенне)

тонкая абалонка, што высцілае жалудачкі галаўнога мозгу і цэнтральны канал спіннога мозгу.

эпентэ́за

(гр. epenthesis = устаўка)

лінгв. з’яўленне дадатковага гуку ў складзе слова.