Verbum

фі́на

(ням. Finne)

лічынка стужачнага чарвяка, якая паразітуе ў розных органах чалавека і жывёл.

фіна́л

(іт. finale, ад лац. finalis = канечны, канцавы)

1) завяршэнне, канец чаго-н.;

2) заключная частка музычнага або тэатральнага спектакля (сімфоніі, оперы і інш.);

3) заключная частка спартыўных спаборніцтваў.

фіналі́зм

(ад лац. finalis = канечны, канцавы)

тое, што і тэлеалогія.

фіна́льны

(лац. finalis)

канечны, канцавы; заключны.

фінансі́ст

(ад фінансы)

1) спецыяліст па вядзенню фінансавых аперацый;

2) уладальнік капіталу, банкір.

фіна́нсы

(фр. finances, ад лац. finantia = даход)

1) грашовыя сродкі, якія маюцца ў распараджэнні дзяржавы, а таксама сістэма іх фарміравання і выкарыстання;

2) разм. грошы, грашовыя сродкі.

фінва́л

(ням. Finnwal)

буйная марская млекакормячая жывёла падатрада бяззубых кітоў.

фі́нік

(гр. phoiniks, -nikos)

плод фінікавай пальмы.

фініме́тр

(ад лац. finis = мяжа + -метр)

манометр са шкалой, які паказвае колькасць і ціск газу ў кіслародных і іншых балонах.

фіні́тны

(лац. finitus)

канечны, звязаны з канечным лікам (напр. ф. алгарытм).