Verbum

фіду́цыя

(лац. fiducia)

здзелка, дагавор, заснаваныя на даверы.

фідуцыя́рны

(ад фідуцыя)

заснаваны на даверы;

ф-ая эмісія — частка банкнотнай эмісіі, якая не забяспечана залатым запасам эмісійнага банка.

фіды́тыі

(гр. pheidition)

грамадскія абеды паўнапраўных грамадзян у старажытнай Спарце.

фідэі́зм

(фр. fidéisme, ад лац. fides = вера)

кірунак у філасофіі, які падмяняе веды рэлігіяй, імкнецца паставіць веру над розумам.

фідэікамі́с

(лац. fideicommissum, ад fides = давер + comittere = яднаць)

даручэнне спадчынадаўца спадчынніку выдаць частку маёмасці трэцяй асобе, а таксама сама гэта маёмасць (у рымскім праве).

фідэі́ст

(ад фідэізм)

паслядоўнік фідэізму.

фі́дэль

(ням. Fiedel, ад лац. fides = струна)

старадаўні струнны смычковы музычны інструмент, папярэднік віёлы.

фі́дэр

(англ. feeder, ад feed = жывіць)

1) провад, які перадае электраэнергію на сілкавальныя пункты або злучае радыёперадатчык (прыёмнік) з антэнай;

2) прыстасаванне для аўтаматычнай падачы ў машыну сыравіны раўнамернымі порцыямі (напр. шкламасы ў шклофармавальную машыну).