Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

табага́н

(англ. toboggan, ад індз. tobagan)

1) сані без палазоў для перавозкі грузаў уручную або пры дапамозе сабак, пашыраныя ў індзейцаў Канады;

2) драўляныя сані для катання і спаборніцтваў на хуткасць спускання з гор.

таба́ка

(ісп. tabaco, ад індз. tobako)

1) парашкападобны тытунь для нюхання;

2) разм. тое, што і тытунь.

та́бар

(чэш. tbor)

1) лагер, стан, абоз у чэхаў, палякаў, румын, венграў;

2) вайсковы лагер з абозам у казакаў 16—17 ст.;

3) група цыганскіх сем’яў, якія разам качуюць, а таксама іх стан, абоз;

4) перан. вялікая група людзей, якія часова размясціліся лагерам.

табары́ты

(ад чэш. Tabor = назва чэш. горада)

прыхільнікі рэвалюцыйнага напрамку ў антыфеадальным нацыянальным руху чэшскага народа 15 ст.; удзельнікі гусіцкіх войнаў.

та́бель

(ням. Tabelle, ад лац. tabella = дошчачка)

бланк або спецыяльная дошка для ўліку чаго-н. (напр. т. паспяховасці);

т. аб рангах — суадносіны чыноў воінскага, цывільнага і прыдворнага ведамстваў па старшынству (рангах, класах) у царскай Расіі, уведзеныя Пятром I;

т.-каляндар — табліца, у якой па графах распісаны ўсе дні года.

табеля́рыя

(н.-лац. tabellaria)

каланіяльная дыятомавая водарасць класа пенатных, якая пашырана пераважна ў прэсных водах.

таберна́кль

(лац. tabernaculum = шацёр)

1) дэкаратыўна аформленая ніша са статуяй святога ў гатычнай архітэктуры;

2) ніша для падараванняў у алтары каталіцкага храма.

та́бес

(лац. tabes = разлажэнне)

хранічнае захворванне нервовай сістэмы, позняе праяўленне сіфілісу.

табле́тка

(фр. tablette)

невялікі сплюшчаны шарык з прасаванага лекавага парашку.

таблі́ца

(польск. tablica, ад лац. tabula)

пералік звестак, лічбавых дадзеных, прыведзеных у пэўную сістэму і размешчаных па графах (напр. т. множання, турнірная т.).