Verbum

тафано́мія

(ад гр. taphos = магіла, пахаванне + -номія)

раздзел палеанталогіі, які вывучае заканамернасці працэсаў пахавання рэшткаў выкапнёвых жывёл і раслін.

тафацэно́з

(ад гр. taphos = магіла, пахаванне + -цэноз)

сукупнасць пахаваных у пэўным слаі горных парод рэшткаў раслін, жывёл і слядоў іх жыццядзейнасці (гл. таксама орыктацэноз, танатацэноз).

тафі́льдыя

(н.-лац. tofieldia, ад Tofield = прозвішча англ. батаніка)

травяністая расліна сям. лілейных з мечападобным лісцем і дробнымі жаўтавата-белымі кветкамі ў гронках, пашыраная пераважна ў Еўразіі і Паўн. Амерыцы; на Беларусі трапляецца рэдка.

тафры́на

(н.-лац. taphrina)

сумчаты грыб сям. тафрынавых, які развіваецца на лісці вышэйшых раслін.

тафта́

(тур. tafta, ад перс. täftā)

тонкая і шчыльная глянцавітая шаўковая тканіна.

таф’я́

(тур., тат. taqja)

цюбецейка.