Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

экспрэ́с-ана́ліз

(ад лац. expressus = узмоцнены + аналіз)

сукупнасць метадаў колькаснага хімічнага аналізу, якія даюць магчымасць хутка кантраляваць пэўны вытворчы або тэхналагічны працэс.

экспрэ́с-інфарма́цыя

(ад экспрэс + інфармацыя)

навуковая або навукова-тэхнічная інфармацыя, якая аператыўна публікуецца ў друку.

экста́з

(гр. ekstasis = захапленне, раз’юшанасць)

найвышэйшая ступень захаплення, пры якой чалавек даходзіць да самазабыцця.

э́кстра

(лац. extra = звыш меры, занадта)

самы высокі, самы лепшы (пра сорт тавару; напр. масла э.).

экстра-

(лац. extra = звыш, паза)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «звыш», «па-за», «дадаткова».

экстраакуля́рны

(ад экстра- + лац. ocularis = вочны)

якому ўласціва бачыць без дапамогі вачэй (напр. э. зрок).

экстраардына́рны

(лац. extraordinarius, ад extra = звыш, паза + ordinarius = звычайны)

1) надзвычайны, рэдкі (напр. э-ая сустрэча);

2) уст. пазаштатны;

э. прафесар — прафесар без кафедры (параўн. ардынарны 2).

экстравага́нтны

(фр. extravagant)

незвычайны, які разыходзіцца з агульнапрынятымі звычаямі (напр. э. учынак).

экстраваза́т

(ад экстра- + лац. vas = сасуд)

кроў, якая выліваецца з крывяносных сасудаў у тканкі або пустоты арганізма чалавека і жывёл.

экстравертія́ўны

(ад экстра- + лац. vertere = паварочваць)

павернуты вонкі.