экста́з

(гр. ekstasis = захапленне, раз’юшанасць)

найвышэйшая ступень захаплення, пры якой чалавек даходзіць да самазабыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)