Verbum

та́ктык

(гр. taktikos = здольны парадкаваць)

1) спецыяліст па тактыцы, знаўца тактыкі;

2) перан. чалавек, які ўмее весці справу з карысцю для сябе.

та́ктыка

[гр. taktike (techne) = уменне строіць войска]

1) тэорыя і практыка падрыхтоўкі і вядзення бою;

2) перан. сукупнасць прыёмаў грамадскай, палітычнай барацьбы;

3) перан. лінія паводзін.

такты́льны

(лац. tactilis)

датыкальны;

т-ае адчуванне — адчуванне дотыку.

такты́чны

(гр. taktikos)

1) звязаны з ажыццяўленнем ваенных задач;

т-ая адзінка — падраздзяленне, здольнае самастойна выконваць баявое заданне;

2) абумоўлены выбарам прыёмаў грамадскай і палітычнай барацьбы.

такы́р

(цюрк. takyr = роўны, голы)

роўная гліністая прастора ў пустынях і паўпустынях Сярэд. Азіі і Казахстана.

тала́мус

(лац. thalamus, ад гр. thalamos = пакой)

асноўная частка прамежкавага мозгу паміж сярэднім мозгам і карой вялікіх паўшар’яў, дзе збіраюцца імпульсы ад усіх органаў пачуццяў і ажыццяўляецца іх першасны аналіз і сінтэз.

тала́нт

(гр. talanton = вага, вагі)

самая вялікая адзінка вагі і грашовая адзінка ў Стараж. Грэцыі, Егіпце, Вавілоне, Персіі.

таласакрато́н

(ад гр. thalassa = мора + kratos = сіла)

маларухомая асейсмічная вобласць ложа акіяна.

таласакраты́чны

(ад гр. thalassa = мора + krateo = валодаю, захопліваю)

які садзейнічае значнаму расшырэнню плошчы мора;

т-ыя перыяды — перыяды ў геалагічнай гісторыі Зямлі, калі значная частка мацерыкоў была пакрыта морам (проціл. геакратычны).

таласатэрапі́я

(ад гр. thalassa = мора + тэрапія)

комплекснае лячэнне марскім кліматам і марскімі купаннямі.