тала́мус

(лац. thalamus, ад гр. thalamos = пакой)

асноўная частка прамежкавага мозгу паміж сярэднім мозгам і карой вялікіх паўшар’яў, дзе збіраюцца імпульсы ад усіх органаў пачуццяў і ажыццяўляецца іх першасны аналіз і сінтэз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)