Verbum

ма́ксвел

[англ. J. Maxwell = прозвішча англ. фізіка (1831—1879)]

адзінка магнітнага патоку.

ма́ксі

(англ. maxi)

жаночае адзенне (спадніца, сукенка, паліто) максімальнай даўжыні (параўн. мідзі, міні).

максілапо́ды

(н.-лац. maxillapoda, ад лац. maxilla = сківіца + гр. pus, podos = нага)

падклас ракападобных; пашыраны ў марскіх і прэсных вадаёмах; жывуць свабодна, прымацаваныя да субстрату, ёсць паразіты, драпежнікі; састаўная частка зоапланктону, корм для рыб.

максі́м

[англ. maxim, ад H. Maxim = прозвішча амер. канструктара (1840—1916)]

станковы кулямёт, які быў на ўзбраенні многіх армій да 2-й сусветнай вайны.

ма́ксіма

[лац. maxima (sententia) = асноўнае правіла, прынцып]

лагічны або этычны прынцып, норма паводзін.

максімалі́зм

(ад с.-лац. maximalis = найбольшы)

празмернасць, крайнасць у якіх-н. патрабаваннях, поглядах (параўн. мінімалізм).

максімалі́ст

(ад максімалізм)

прыхільнік максімалізму.

максіма́льны

(с.-лац. maximalis)

самы вялікі, найбольшы (напр. м-ая глыбіня, м-ая тэмпература); параўн. мінімальны.

ма́ксімум

(лац. maximum = найбольшае)

найбольшая велічыня, найбольшая колькасць, найвышэйшая ступень чаго-н. (напр. м. ападкаў); параўн. мінімум 7;

2) мат. найбольшае значэнне функцыі ў параўнанні з яе значэннямі ва ўсіх дастаткова блізкіх пунктах.

ма́кула

(лац. macula = пляма)

група чуллівых клетак унутранага вуха пазваночных; слыхавая пляма.