Verbum

марсала́

(іт. marsala, ад Marsala = назва горада ў Сіцыліі)

гатунак моцнага дэсертнага вінаграднага віна, якое нагадвае мадэру.

марсаніе́ла

(н.-лац. marssoniella)

каланіяльная сіне-зялёная водарасць сям. целасферыевых, якая трапляецца ў планктоне азёр, сажалак, вадасховішчаў і рэк.

марсані́на

(н.-лац. marssonina)

недасканалы грыб сям. меланконіевых, які развіваецца на лісці, часам на сцёблах і пладах бярозы, таполі, ружы, бружмелю і іншых дрэвавых і кустовых раслін.

марселі́н

(фр. marseline)

мяккая шаўковая тканіна, разнавіднасць тафты.

марсе́ль

(гал. marszeil)

парус у форме трапецыі, які падымаецца над ніжнім галоўным парусам.

марселье́за

(фр. Marseillaise, ад Marseille = Марсель)

французская рэвалюцыйная песня, напісаная ў 1792 г. К.-Ж. Ружэ дэ Лілем, якая стала потым нацыянальным гімнам Францыі.

марсі́лея, марсі́лія

(н.-лац. marsilea)

водная папараць сям. марсілеевых з паўзучым карэнішчам і доўгачаранковым плаваючым лісцем, пашыраная ў розных кліматычных зонах, асабліва ў Аўстраліі і Паўд. Афрыцы; на Беларусі культывуецца ў акварыумах, аранжарэях.

мартма́са

(ад лац. mortuus = мёртвы + маса)

арганічнае рэчыва, створанае і адмерлае ў межах дадзенага біягеацэнозу, папуляцыі.

мартырало́г

(ад гр. martys, -yros = пакутнік + -лог)

1) кніга з апісаннем жыцця мучанікаў і святых у хрысціянскай царкве;

2) пералік ахвяр, якія падвергліся ганенням, а таксама пералік перанесеных кім-н. пакут.

мартырало́гія

(ад гр. martys, -yros = пакутнік + -логія)

цярпенне, пакуты, звязаныя з ганеннямі.