Verbum

мачэ́тэ

(ісп. machete)

вялікі нож, якім высякаюць цукровы трыснёг.

мачэтэ́ра

(ісп. machetero)

зборшчык цукровага трыснягу.

машта́б

(ням. Maßstab, ад Maß = мера, памер + Stab = палка)

1) адносіны даўжыні ліній на карце, глобусе, плане да іх сапраўднай даўжыні на мясцовасці;

2) сродак выразнасці архітэктурнай формы;

3) перан. велічыня, размах, значэнне.

машта́к

(цюрк. māšstāk = маленькі)

невялікі моцны конь, інаходзец.

машыкулі́

(фр. mâchicoulis)

навясныя байніцы ў верхняй частцы сцен і веж сярэдневяковых умацаванняў, пазней элемент архітэктурнага дэкору.

машы́на

(ням. Maschine, ад лац. machina)

1) складаны механізм, які выконвае карысную работу шляхам ператварэння аднаго віду энергіі ў другі (напр. паравая м., вылічальная м.);

2) транспартны сродак, які прыводзіцца ў рух якім-н. механізмам (напр. легкавая м., грузавая м.);

3) перан. арганізацыя, якая дзейнічае падобна механізму бесперабойна (напр. ваенная м.).

машына́льны

(фр. machinal)

міжвольны, аўтаматычны.

машыне́рыя

(фр. machinerie)

1) унутраная канструкцыя машыны;

2) прыстасаванне ў тэатры для змены дэкарацыі;

3) разм. нескладанае, прымітыўнае прыстасаванне, прылада.

машыні́ст

(ням. Maschinist)

1) спецыяліст, які працуе на машыне;

2) той, хто кіруе паравозам, вядзе поезд;

3) спецыяліст, які кіруе абсталяваннем сцэны і заменай дэкарацый.

маэсто́за

(іт. maestoso = велічны)

муз. велічны, урачысты характар выканання.