аэратрапі́зм
(ад аэра- +
роставыя рухі каранёў і сцёблаў раслін да крыніцы кіслароду.
аэратрапі́зм
(ад аэра- +
роставыя рухі каранёў і сцёблаў раслін да крыніцы кіслароду.
аэратэрапі́я
(ад аэра- + тэрапія)
лячэнне паветрам (дазіраваныя паветраныя ванны, прабыванне на адкрытым паветры і
аэрафа́гія
(ад аэра- + -фагія)
глытанне паветра (звычайна ў час яды), залішняя колькасць якога расцягвае страўнік і можа быць прычынай розных недамаганняў.
аэрафатагра́фія
(ад аэра- + фатаграфія)
раздзел фатаграфіі, які ахоплівае тэорыю і практыку фатаграфавання мясцовасці з лятальных апаратаў, а таксама фотаздымак, атрыманы такім спосабам.
аэрафі́льтр
(ад аэра- + фільтр)
біялагічны фільтр для ачысткі сцёкавых водаў пры аэрацыі 2.
аэрафі́ты
(ад аэра- + -фіты)
расліны, якія атрымліваюць пажыўныя рэчывы толькі з паветра.
аэрафло́т
(ад аэра- + флот)
тое, што і авіяцыя 2.
аэрафо́бія
(аэра- + -фобія)
хваравітая боязь паветра і яго руху,
аэрафо́н
(ад аэра- + -фон)
духавы музычны інструмент, у якім крыніцай гуку з’яўляецца дрыжанне слупка паветра (
аэрафотаапара́т
(ад аэра- + фотаапарат)
прыбор для фатаграфавання мясцовасці з лятальных апаратаў.