Verbum

вальтаме́тр вальта́метр

(ад вольт + -метр)

прыбор для вымярэння колькасці электраэнергіі па хімічным дзеянні электрычнага току (па колькасці металу або газу, што выдзяляецца з электраліту).

вальтме́тр

(ад вольт + -метр)

прыбор для вымярэння напружання паміж двума пунктамі электрычнага ланцуга.

вальтфа́с

(фр. volte-face = паварот твару)

раптоўны паварот тварам да праследавацеля.

вальтыжо́р

(фр. voltigeur)

1) коннік, які робіць гімнастычныя практыкаванні ў час язды вярхом;

2) гіст. салдат французскай арміі (1804—1871), які вызначаўся спрытнасцю і быў прыгодны да службы і ў пяхоце, і ў конніцы.

вальтыжы́раваць

(фр. voltiger)

рабіць гімнастычныя практыкаванні ў час язды вярхом.

вальтыні́зм

(ад іт. volta = паварот)

здольнасць многіх груп насякомых даваць ад аднаго да некалькіх пакаленняў у год.

ва́льтэр

(ням. Walter)

аўтаматычны васьмізарадны пісталет нямецкай фірмы «Вальтэр», якім была ўзброена нямецка-фашысцкая армія.

вальтэр’я́нец

[фр. voltairien, ад Voltaire = псеўданім фр. пісьменніка і філосафа Ф. Аруэ (1694—1778)]

паслядоўнік Вальтэра; вальнадумец.

вальтэр’я́нства

(ад вальтэр’янец)

рэлігійнае і палітычнае вальнадумства, звязанае з філасофскімі поглядамі Вальтэра.

вальфа́ртавы

(н.-лац. wohlfahrtia, ад Volfart = прозвішча ням. урача);

в-а муха — насякомае сям. саркафагідаў, жывароднае, адкладвае лічынкі на раны чалавека і жывёл, выклікаючы вальфартыёз.