Verbum

маркі́з

(фр. marquis)

дваранскі тытул, сярэдні паміж графам і герцагам, у краінах Зах. Еўропы.

маркі́за

(фр. marquise)

1) жонка або дачка маркіза;

2) навес над акном, дзвярамі, балконам для засцярогі ад сонца;

3) штора на акно або дзверы, якая апускаецца зверху ўніз.

маркізе́т

(фр. marquisette)

празрыстая баваўняная або шаўковая тканіна з тонкай кручанай пражы.

маркірава́ць

(фр. marquer = адзначаць)

1) ставіць кляймо, марку на якім-н. тавары, вырабе;

2) праводзіць маркёрам 2 разоркі або радкі для пасадкі ці пасеву чаго-н.;

3) адзначаць біткі пры гульні ў карты або ачкі пры гульні ў більярд.

маркіта́нт

(ням. Marketender, ад іт. marcantante = гандляр)

дробны гандляр харчовымі прыпасамі і рэчамі салдацкага ўжытку, які суправаджаў армію ў 18—19 ст.

марксі́зм

[ад ням. K. Marks = прозвішча заснавальніка вучэння (1818—1883]

вучэнне аб агульных законах развіцця прыроды і грамадства, шляхах пераходу чалавецтва ад класавага да бяскласавага грамадства, ад капіталізму да камунізму, заснавальнікамі якога былі К. Маркс і Ф. Энгельс.

маркшэ́йдэр

(ням. Markscheider)

горны інжынер або тэхнік, спецыяліст па маркшэйдэрыі.

маркшэйдэры́я

(ням. Markscheiderei, ад Mark = граніца + scheiden = раздзяляць)

галіна горнай навукі і тэхнікі, якая вывучае геадэзічныя і геалагічныя асаблівасці горных разработак распрацовак.

ма́рля

(фр. marli)

тонкая баваўняная тканіна з рэдка пераплеценых нітак; выкарыстоўваецца ў медыцыне, швейнай вытворчасці і інш.

мармела́д

(фр. marmelade, ад парт. marmelada)

кандытарскі выраб з фруктова-ягаднага пюрэ з цукрам у выглядзе жэле або цукерак.