Verbum

адсарбі́раваць

(ад лац. ad = да, пры + sorbere = паглынаць)

хім. паглынаць, усмоктваць.

адсо́рбер

(ад лац. ad = да, пры + sorbere = паглынаць)

апарат для правядзення адсорбцыі.

адсо́рбцыя

(ад лац. ad = да, пры + sorbere = паглынаць)

хім. паглынанне газаў або рэчываў паверхневым слоем адсарбенту (параўн. абсорбцыя).

адстра́т

(лац. adstratum = напластаванне)

моўныя з’явы ў мове карэннага насельніцтва, якія ўзніклі пад уплывам мовы прышэльцаў, а таксама сама мова прышэльцаў.

адукава́ць

(лац. educere)

даць каму-н. адукацыю, навучыць, выхаваць.

адука́цыя

(лац. educatio)

працэс і вынік набыцця сістэматызаваных ведаў, уменняў і навыкаў у навучальных установах або самаадукацыяй.

аду́кт

(лац. adductus = прыведзены, прыцягнуты)

1) малекулярны комплекс ці злучэнне, што ўтвараецца ў рэакцыях далучэння;

2) рэчывы невядомай будовы ці злучэнні, для якіх цяжка ўтварыць назву па правілах хімічнай наменклатуры.

адуля́р

(ад ням. Adula = назва горнага масіву ў Швейцарыі)

мінерал класа сілікатаў, бясколерная празрыстая разнавіднасць артаклазу.

адыёзны

(лац. odiosus = ненавісны, агідны)

крайне непрыемны, непажаданы, які выклікае рэзка адмоўныя адносіны да сябе (напр. а-ая асоба).

адынамі́я

(гр. adynamia = бяссілле)

мед. амаль поўнае або поўнае спыненне рухальнай актыўнасці ў выніку парушэнняў нервова-мышачнага апарата; крайні выпадак гіпадынаміі.