Verbum

пле́ўра

(с.-лац. pleura, ад гр. pleura = бок, рабро)

абалонка, якая пакрывае лёгкія і сценкі грудной поласці чалавека і млекакормячых жывёл.

плеўрака́пса

(н.-лац. pleurocapsa)

ніткаватая сіне-зялёная водарасць сям. плеўракапсавых; якая пашырана ў марскіх і прэсных водах; расце на падводных прадметах, раслінах, малюсках, часам на берагавых камянях.

плеўрако́кус

(н.-лац. pleurococcus)

тое, што і пратакокус.

плеўрапнеўмані́я

(ад плеўра + пнеўманія)

крупознае запаленне лёгкіх, ускладненае плеўрытам.

плеўратэ́ніум

(н.-лац. pleurotaenium)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. касмарыевых, якая пашырана ў сфагнавых і іншых вадаёмах, у мінеральных крыніцах.

плеўрахло́рыс

(н.-лац. pleurochloris)

аднаклетачная жоўта-зялёная водарасць сям. плеўрахлоравых, якая пашырана ў прэсных вадаёмах і ў глебе.

плеўро́зій

(н.-лац. pleurozium)

лістасцябловы мох сям. энтадонтавых, які расце на сухой лясной глебе, у хмызняках, на сухіх лугах, мохавых балотах.

плеўры́дыум

(н.-лац. pleuridium)

лістасцябловы мох сям. дзітрыхавых, які расце на вільготных палях, у лугавых канавах, на аголенай глебе і пакрытых глебай камянях.

плеўры́т

(лац. pleuritis, ад гр. pleuritis)

запаленне плеўры.

плея́да

(ад гр. Pleias, -ados = назва сузор’я)

група выдатных дзеячаў навукі, культуры адной эпохі, аднаго напрамку (напр. п. пачынальнікаў беларускай літаратуры).