Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

матыва́цыя

(ад матыў)

сістэма довадаў, аргументаў на карысць чаго-н.

маты́ў

(фр. motif, ад с.-лац. motivum = рухомае)

1) асноўная прычына, падстава да якога-н. дзеяння, а таксама доказ у карысць чаго-н. (напр. м. учынку);

2) прасцейшая адзінка сюжэтнага развіцця літаратурнага твора, тэма твора мастацтва;

3) мелодыя, напеў; найгрыш.

матэ́

(ісп. mate, ад індз. mate)

1) напітак з сухіх лістоў паўднёваамерыканскай расліны той жа назвы; парагвайскі чай;

2) маленькая пасудзіна, з якой п’юць гэты напітак у Паўд. Амерыцы.

матэло́т

(фр. matelot)

самы блізкі, суседні ў страі ваенны карабель.

матэ́ль

[англ. motel, ад mot(orists) + (hot)el)

гасцініца для аўтатурыстаў са станцыяй тэхнічнага абслугоўвання, гаражамі, стаянкамі і іншымі відамі паслуг.

матэматыза́цыя

(ад матэматыка)

укараненне матэматычных метадаў і дасягненняў матэматыкі ў іншыя навукі, галіны ведаў і сферы дзейнасці чалавека.

матэма́тык

(лац. mathematicus, ад гр. mathematikos = матэматычны)

спецыяліст у галіне матэматыкі.

матэма́тыка

(лац. mathematica < гр. mathematike, ад mathema = навука, веды)

навука, якая вывучае колькасныя суадносіны і прасторавыя формы навакольнага свету.

матэматы́чны

(лац. mathematicus, ад гр. mathematikos)

які мае адносіны да матэматыкі.

матэ́рыя

(лац. materia)

1) навакольны свет, які ўспрымаецца нашымі пачуццямі і існуе незалежна ад іх;

2) рэчыва, з якога складаюцца фізічныя целы;

3) тканіна;

4) перан. прадмет размовы.