Verbum

мастыхі́н

(іт. mestichino, ад гр. mastiche = смала)

тонкая стальная пласцінка ў выглядзе лапатачкі ці нажа для расцірання фарбаў, нанясення грунту, згладжвання мазкоў на карціне ў алейным жывапісе.

мастэктамі́я

(ад гр. mastos = грудзі + ektome = выраз)

аперацыя выдалення малочнай залозы ў жанчын пры выяўленні злаякаснай пухліны.

ма́сула

(н.-лац. massula)

пячоначны мох сям. лафозіевых, які расце ў забалочаных лясах на гнілой драўніне або каранях дрэў, што выступаюць з глебы.

масці́ка

(лац. mastix, ад гр. mastiche = жывіца)

1) вязкая маса для прыклейвання дэкаратыўных матэрыялаў, насцілу падлогі і інш.;

2) сумесь воску з фарбай для націрання паркетнай падлогі.

масьё

(фр. monsieur = пан)

форма ветлівага звароту да мужчыны ў Францыі, якая звычайна далучаецца да прозвішча.

мас-спектраме́трыя

(ад маса + спектраметрыя)

раздзяленне атамаў і малекул па іх масах пры дапамозе мас-спектрометра.

мас-спектраскапі́я

(ад маса + спектраскапія)

сукупнасць метадаў даследавання рэчыва па спектру мас атамаў і малекул, якія ўваходзяць у яго склад.

мас-спектро́метр

(ад маса + спектрометр)

прыбор для раздзялення атамаў і малекул па іх масах.