Verbum

мальпо́ст

(фр. malle-poste)

паштовая карэта, якая выкарыстоўвалася для перавозкі пасажыраў і пошты да правядзення жалезных дарог.

мальсе́ка

(іт. malsecco, ад male = хвароба + secco = сухасць)

грыбковае захворванне цытрусавых, якое прыводзіць да высыхання раслін.

мальто́за

(англ. maltose)

цукрыстае рэчыва, якое атрымліваецца пры ўздзеянні соладу на крухмал; змяшчаецца ў насенні, пылку і нектары некаторых раслін.

мальто́н

(фр. molleton)

мяккая баваўняная тканіна, падобная на тоўстую фланель.

мальтузія́нства

[ад англ. T. Malthus = прозвішча англ. эканаміста (1766—1834)]

тэорыя народанасельніцтва (створаная Т. Малыусам), згодна з якой становішча працоўных вызначаецца не сацыяльнымі ўмовамі, а хуткім ростам колькасці насельніцтва.

малю́нак

(польск. malunek, ад malowač < с.-в.-ням. mālen)

1) карціна, ілюстрацыя, рысунак;

2) тое, што можна ўявіць сабе ў канкрэтных вобразах.

малю́скі

(фр. mollusque, ад лац. molluscus = мяккі)

беспазваночныя мяккацелыя жывёлы, звычайна пакрытыя ракавінамі; пашыраны ў морах, прэсных водах і на сушы.

малява́ць

(польск. malować, ад с.-в.-ням. mālen)

1) перадаваць прадметы на плоскасці пры дапамозе фарбаў (напр. м. пейзаж);

2) фарбаваць (напр. м. сцены);

3) перан. расказваць або апісваць што-н.; мысленна падаваць у якіх-н. вобразах, формах (напр. м. карціны жыцця).

маля́р

(польск. malarz, ад с.-вням. mālaere)

1) рабочы, які фарбуе, беліць дамы, памяшканні і інш.;

2) перан. бяздарны жывапісец.

маля́рны

(ад лац. moles = маса)

які мае адносіны да канцэнтрацыі раствору, што характарызуецца колькасцю молей растворанага рэчыва ў 1 л раствору.