Verbum

колеракарэ́ктар

(ад колер + карэктар)

электронны апарат для колерападзельнай карэктуры.

колераме́тр

(ад колер + -метр)

аптычная прылада для вызначэння колеру і канцэнтрацыі афарбаваных раствораў, эмульсій.

колераме́трыя

(ад колер + -метрыя)

метад колькаснага вызначэння колеру (яго тону, яркасці).

ко́леус

(н.-лац. coleus, ад гр. koleos = ножны)

травяністая расліна сям. ясноткавых з цёмна-чырвоным лісцем і блакітнымі або ліловымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

ко́лі

(англ. collie)

парода службовых сабак; шатландская аўчарка.

ко́лібактэрыёз

(ад гр. kolon = тоўстая кішка + бактэрыёз)

інфекцыйнае захворванне нованароджанага маладняку сельскагаспадарчых жывёл і пушных звяроў, якое выклікаецца патагеннымі сератыпамі кішэчнай палачкі.

ко́лікі

(гр. kolike = кішачная хвароба)

рэзкі, востры боль, што ўзнікае пераважна пры захворваннях органаў стрававальнай сістэмы.

ко́лхікум

(н.-лац. colchicum, ад гр. kolchikon)

травяністая расліна сям. лілейных з падоўжаным лісцем і буйнымі лілова-ружовымі кветкамі, пашыраная ва ўмераных і субтрапічных зонах; змяшчае алкалоід калхіцын, што выкарыстоўваецца ў медыцыне; пазнацвет.

кольт

[англ. colt, ад S. Colt = прозвішча амер. збройніка (1814—1862)]

рэвальвер або пісталет асобай сістэмы.

ко́ма​¹

(н.-лац. coma, ад гр. koma = глыбокі сон)

мед. выключна цяжкі паталагічны стан арганізма са стратай прытомнасці, парушэннем кровазвароту, дыхання, працэсу абмену.