Verbum

глаўкані́т

(ад гр. glaukos = блакітна-зялёны)

мінерал класа сілікатаў зялёнага колеру; выкарыстоўваецца як мінеральная фарба, як калійнае ўгнаенне і для змякчэння жорсткасці вады.

глаўкафа́н

(ад гр. glaukos = блакітна-зялёны + phaino = паказваюся)

мінерал класа сілікатаў, групы амфіболаў цёмна-сіняга колеру, які трапляецца пераважна ў метамарфізаваных сланцах.

глаўкацы́сціс

(н.-лац. glaucocystis)

аднаклетачная або каланіяльная зялёная водарасць сям. аацысціевых, якая пашырана ў азёрах.

глаўко́ма

(гр. glaukoma = бяльмо)

хвароба вачэй, пры якой павышаецца ўнутраны ціск і зніжаецца зрок.

глахі́дый

(ад гр. glochis = наканечнік стралы)

лічынка некаторых прэснаводных пласціністажабравых малюскаў.