Verbum

адапты́ўны

(англ. adaptive, ад лац. adaptare = прыстасоўваць)

які мае адносіны да адаптацыі;

а-ая радыяцыя — эвалюцыя роднасных груп арганізмаў, звязаная з іх прыстасаваннем да розных умоў існавання;

а-ыя ферменты — ферменты, сінтэз якіх паскараецца тымі самымі рэчывамі, на якія яны ўздзейнічаюць.

ада́птэр

(англ. adapter, ад лац. adaptare = прыстасоўваць)

1) прылада для электраакустычнага ўзнаўлення механічных запісаў гуку;

2) дадатковая касета да фотаапарата, якая дае мажлівасць выкарыстоўваць нестандартныя святлоадчувальныя матэрыялы.

адара́нты

(лац. odorans, -ntis = пахучы)

пахучыя рэчывы, якія выкарыстоўваюцца для адарызацыі.

адара́цыя

(лац. adoratio)

уст. абажанне, пакланенне.

адарыза́цыя

(ад лац. adorare = рабІ́ць пахучым)

1) дадаванне да газу пахучых рэчываў, якія б сігналізавалі пра яго выцяканне з газаправода або пасудзіны;

2) распыленне ў паветры памяшкання рэчываў з прыемным пахам.

ада́т

(ар. adat)

няпісаны закон, звычай у народаў, якія вызнаюць іслам (лічыцца дадаткам да шарыяту).

адвака́т

(лац. advocatus)

1) юрыст, які абараняе інтарэсы абвінавачанага на судзе; абаронца;

2) перан. той, хто заступаецца за каго-н.

адвакату́ра

(ад адвакат)

1) дзейнасць адваката, адвакацтва;

2) калегія адвакатаў.

адве́кцыя

(лац. advectio = дастаўка)

1) метэар. гарызантальнае перамяшчэнне паветра і перанясенне разам з ім цяпла, вільгаці;

2) перанос марской вады ў гарызантальным, іншы раз у вертыкальным напрамку.

адвенты́зм

(ад лац. adventus = прышэсце)

хрысціянская плынь у пратэстантызме, якая ўзнікла ў 1830-я гг. у ЗША і прапаведуе другое прышэсце Хрыста для «страшнага суда» над усімі жывымі і мёртвымі.