Verbum

аэрафі́ты

(ад аэра- + -фіты)

расліны, якія атрымліваюць пажыўныя рэчывы толькі з паветра.

аэрафло́т

(ад аэра- + флот)

тое, што і авіяцыя 2.

аэрафо́бія

(аэра- + -фобія)

хваравітая боязь паветра і яго руху, напр. скразняку, ветру і інш.

аэрафо́н

(ад аэра- + -фон)

духавы музычны інструмент, у якім крыніцай гуку з’яўляецца дрыжанне слупка паветра (напр. арган, кларнет, флейта).

аэрафотаапара́т

(ад аэра- + фотаапарат)

прыбор для фатаграфавання мясцовасці з лятальных апаратаў.

аэрафотаграмме́трыя

(ад аэра- + фотаграмметрыя)

раздзел фотаграмметрыі, які распрацоўвае метады вызначэння формаў, памераў і становішча аб’ектаў на мясцовасці на аснове фотаздымкаў з лятальных апаратаў.

аэрафотатапагра́фія

(ад аэра- + фотатапаграфія)

раздзел тапаграфіі, якт распрацоўвае метады стварэння тапаграфічных карт па фотаздымках, што зроблены з лятальных апаратаў.

аэра́цыя

(фр. aeration, ад гр. aer = паветра)

1) насычэнне паветрам, праветрыванне;

а. глебы — газаабмен грунтавога паветра з атмасферным;

2) узбагачэнне вады паветрам праз аэрафільтр.

аэро́біка

(ад гр. aer = паветра + bios = жыццё)

праграма фізічнага аздараўлення на аснове фізічных практыкаванняў пераважна цыклічнага характару (хадзьба, бег, плаванне і інш.).

аэро́бус

(фр. aerobus)

транспартны самалёт для перавозкі пасажыраў на кароткія і сярэднія адлегласці.