Verbum

аэрата́ксіс

(ад аэра- + таксісы)

перамяшчэнне мікраарганізмаў або рухомых клетак мнагаклетачных арганізмаў да крыніцы кіслароду або ад яе.

аэрата́нк

(ад аэра- + танк)

рэзервуар для ачысткі сцёкавых водаў прадзіманнем паветрам (параўн. метатанк).

аэра́тар

(ад фр. aeration = аэрацыя, ад гр. aer = паветра)

машына для праветрывання парашковых рэчываў.

аэрато́п

(ад аэра- + гр. topos = месца)

частка прыземнага слоя паветра, састаў і рэжым якога знаходзяцца пад уздзеяннем унутраных кампанентаў экасістэмы і знешніх атмасферных працэсаў.

аэрато́рыя

[ад аэра- + (тэры)торыя]

паветраная прастора над аэрадромам і прылеглай да яго мясцовасцю ў радыусе каля 50 км.

аэратрапі́зм

(ад аэра- + гр. tropos = паварот)

роставыя рухі каранёў і сцёблаў раслін да крыніцы кіслароду.

аэратэрапі́я

(ад аэра- + тэрапія)

лячэнне паветрам (дазіраваныя паветраныя ванны, прабыванне на адкрытым паветры і інш.).

аэрафа́гія

(ад аэра- + -фагія)

глытанне паветра (звычайна ў час яды), залішняя колькасць якога расцягвае страўнік і можа быць прычынай розных недамаганняў.

аэрафатагра́фія

(ад аэра- + фатаграфія)

раздзел фатаграфіі, які ахоплівае тэорыю і практыку фатаграфавання мясцовасці з лятальных апаратаў, а таксама фотаздымак, атрыманы такім спосабам.

аэрафі́льтр

(ад аэра- + фільтр)

біялагічны фільтр для ачысткі сцёкавых водаў пры аэрацыі 2.