Verbum

мірмекады́я

(ад гр. myrmeks, -ekos = мурашка)

паўкустовая расліна сям. марэнавых з клубнепадобнай асновай сцябла, у шматлікіх поласцях якой жывуць мурашкі; пашырана ў Паўд.-Усх. Азіі і Паўн. Аўстраліі.

мірмекафілі́я

(ад гр. myrmeks, -ekos = мурашка + -філія)

адна з форм сімбіёзу, заснаваная на выкарыстанні мурашкамі асаблівасцей будовы раслін для гнёздаў і раслінных выдзяленняў для харчавання.

мірмекафі́лы

(ад гр. myrmeks, -ekos = мурашка + -філ)

жывёлы, якія развіваюцца ў больш або менш цесным сумесным жыцці з мурашкамі (напр. некаторыя жукі, кляшчы, гусеніцы матылькоў).

мірмекахары́я

(ад гр. myrmeks, -ekos = мурашка + -харыя)

распаўсюджанне насення і іншых зачаткаў (дыяспор) раслін мурашкамі.

мірт

(гр. myrtos)

вечназялёная кустовая або дрэвавая расліна сям. міртавых са скурыстым лісцем і адзіночнымі дробнымі белымі духмянымі кветкамі, пашыраная ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

мірыя́ды

(гр. myrias, -ados = дзесяць тысяч)

незлічоная колькасць, вялікае мноства, безліч (напр. м. зорак).

міс

(англ. miss)

ветлівы зварот да незамужняй жанчыны ў Англіі, Амерыцы (звычайна далучаецца да прозвішча або імя).

місдымі́нар

(англ. misdemeanor)

катэгорыя дробных крымінальных злачынстваў у англасаксонскім праве.

мі́сіс

(англ. mistress)

ветлівы зварот да замужняй жанчыны ў Англіі, Амерыцы (звычайна далучаецца да прозвішча або імя).

мі́сія

(лац. missio = адпраўленне, пасылка)

1) дэлегацыя, накіраваная ў іншую краіну са спецыяльнай мэтай (напр. ваенная м);

2) пастаяннае дыпламатычнае прадстаўніцтва адной дзяржавы ў другой на чале (у адрозненне ад пасольства) з пасланнікам;

3) даручэнне, заданне (напр. сакрэтная м.);

4) адказная роля, высокае прызначэнне каго-н., чаго-н. (напр. высокая м. літаратуры).