Verbum

іры́с

(гр. iris = радуга)

1) радужная абалонка вока;

2) сорт цукерак у выглядзе плітачак карычневага колеру, якія робяцца з малака, цукру і патакі;

3) суканыя каляровыя ніткі для вышывання, вязання.

іры́т

(гр. iris, -idos = радуга)

запаленне радужнай абалонкі вока.

ірыта́цыя

(лац. irritatio)

узбуджанасць, усхваляванасць, узрушанасць.

ірэа́льны

(лац. irrealis)

які не існуе ў рэальнасці, нерэальны.

ірэгуля́рны

(лац. irregularis)

не падпарадкаваны агульным правілам, нерэгулярны (напр. і-ае войска); проціл. рэгулярны 2.

ірэдэнты́зм

(іт. irredentismo, ад irredento = нявызвалены)

грамадска-палітычны рух у Італіі канца 19 — пач. 20 ст. за далучэнне зямель, часткова заселеных італьянцамі, якія не ўвайшлі ў склад Італіі ў час яе ўз’яднання.

ірэзі́нэ

(н.-лац. iresine)

травяністая, радзей кустовая або дрэвавая расліна сям. аксамітнікавых з зеленаватымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў тропіках і субтропіках Амерыкі, Аўстраліі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.