малі́нія
(н.-лац. molinia)
травяністая расліна сям. злакавых з доўгім лісцем і суквеццем у выглядзе шматкаласковай мяцёлкі, пашыраная ў субтрапічных і ўмераных зонах; на Беларусі расце на забалочаных лугах, лясных палянах.
малі́раваць
(лац. mollire = рабіць мяккім, плавіць)
фармаваць разагрэтую шкляную масу, надаваць ёй пэўную канфігурацыю.
малкантэ́нт
(фр. malcontent, ад mal = дрэнны + content = задаволены)
чалавек, які незадаволены ўсім, шукае ва ўсім недахопы і адмоўныя бакі.
мало́х1
(ад. фінік. molek = цар, ад Molek = імя фінікійскага бога сонца, агню і вайны, якому прыносілі ў ахвяру людзей)
перан. сімвал бязлітаснай сілы, якая патрабуе мноства чалавечых ахвяр (напр. м. вайны).
мало́х2
(лац. moloch)
яшчарка сям. агамаў з пакрытым калючкамі целам, якая водзіцца ў пустынях Аўстраліі.
ма́лпа
(польск. małpa, ад с.-в.-ням. mūlaffe)
млекакормячая жывёла, якая па будове свайго цела самая блізкая да чалавека.
мальбе́рт
(рус. мольберт, ад ням. Malbrett)
падстаўка, на якой мастак мацуе палатно ў час работы над карцінай.
ма́льва
(лац. malva)
травяністая расліна сям. мальвавых з буйнымі белымі або ружовымі кветкамі, пашыраная пераважна ва ўмераных зонах; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
мальва́зія
(іт. malvasia, ад Malvasia = назва горада ў Грэцыі)
салодкае вінаграднае віно, якое вырабляецца на астравах Міжземнага мора і на поўдні Еўропы.
мальпі́гія
[н.-лац. malpighia, ад M. Malpighi = прозвішча іт. біёлага (1628—1694)]
дрэвавая або кустовая расліна класа двухдольных, пашыраная ў тропіках Амерыкі; некаторыя віды даюць ядомыя плады, падобныя да вішні.