Verbum

глі́птыка

(гр. glyptikos = разьбярскі)

майстэрства мастацкай разьбы на каштоўных камянях.

гліса́да

(фр. glissade)

прамалінейная траекторыя зніжэння самалёта, верталёта, планёра.

гліса́нда

(іт. glissando, ад фр. glisser — слізгаць)

прыём ігры на музычным інструменце — хуткі прабег пальцам па клавішах або смычком па струнах.

глі́сер

(фр. glisseur)

лёгкае быстраходнае марское судна, якое пры вялікай скорасці слізгаціць па воднай паверхні і дае малую асадку.

глісі́раваць

(фр. glisser)

хутка слізгацець па воднай паверхні (пра рух глісера, гідрасамалёта).

гліфта́лі

[ад глі(цэрына) + (на)фт(а) + ал(ей)]

сінтэтычныя смолы, якія атрымліваюць на аснове гліцэрыны і фталевай кіслаты.

гліцы́н

(ад гр. glykys = салодкі)

амінакіслата, якая ўваходзіць у склад многіх бялкоў, напр. казеіну, жэлаціну.

гліцы́нія

(ад гр. glykys = салодкі)

павойная расліна сям. бабовых з пахучымі кветкамі, пашыраная ва Усх. Азіі; вырошчваецца як дэкаратыўная ў Крыме, на Каўказе.

гліцэральдэгі́д

(ад гр. glykeros = салодкі + альдэгід)

трохвугляродны цукар (альдоза), які мае асіметрычны атам вугляроду.

гліцэры́ды

(ад гр. glykeros = салодкі + eidos = выгляд)

складаныя эфіры гліцэрыны і арганічных або мінеральных кіслот, якія з’яўляюцца састаўной часткай тлушчаў расліннага і жывёльнага паходжання.