Verbum

ва́куум

(лац. vacuum = пустата)

1) разрэджаны стан газаў у закрытым прыборы або пасудзіне; беспаветраная прастора;

2) перан. адсутнасць жыцця, высокіх імкненняў і інтарэсаў.

вакуумме́тр

[ад вакуум + (мано)метр]

прыбор для вымярэння ціску разрэджаных газаў.

вакуумме́трыя

(ад вакуум + -метрыя)

раздзел фізікі, які займаецца вымярэннем ціску разрэджаных газаў.

ва́куум-апара́т

(ад вакуум + апарат)

1) апарат, праз які аўтаматычна падаецца вадкае паліва ў карбюратар;

2) апарат для выпарвання, прасушкі і фільтрацыі рэчываў пад ціскам, ніжэйшым за атмасферны.

ва́куум-ка́мера

(ад вакуум + камера)

камера, куды змяшчаецца які-н. матэрыял, каб выдаліць з яго паветра, газ, ваду.

ва́куум-фі́льтр

(ад вакуум + фільтр)

апарат для фільтравання, дзеянне якога заснавана на стварэнні вакуумнай помпай рознасці ціскаў па абодва бакі фільтравальнага матэрыялу.

ва́куум-экстра́ктар

(ад вакуум + экстрактар)

прылада для выцягвання плода ў час родаў.

ва́куум-экстра́кцыя

(ад вакуум + экстракцыя)

аперацыя выцягвання плода ў час родаў вакуум-экстрактарам.

ва́куф, вакф

(ар. vakuf)

маёмасць, якая ў мусульманскіх краінах выдзяляецца дзяржавай або асобай на рэлігійныя ці дабрачынныя мэты.

вакхана́лія

(лац. bacchanalia, ад гр. Bakchos = адно з імён бога вінаградарства і вінаробства Дыяніса)

1) свята ў гонар Дыяніса (Вакха) у Стараж. Грэцыі і Рыме;

2) перан. разгульнае баляванне; оргія 2.