Verbum

аэралі́фт

(ад аэра- + ліфт)

тое, што і эрліфт.

аэрало́гія

(ад аэра- + логія)

раздзел метэаралогіі, які вывучае фізічныя і дынамічныя працэсы ў высокіх слаях атмасферы.

аэрало́цыя

(ад аэра- + лоцыя)

дакладнае апісанне раёна дзеяння авіяцыі або авіялініі, якое змяшчае звесткі пра клімат, ландшафт, арыенціры, аэрадромы.

аэрамагні́тны

(ад аэра- + магніт)

звязаны з вывучэннем магнітнага поля Зямлі пры дапамозе лятальных апаратаў (напр. а-ая здымка).

аэрамагніто́метр

(ад аэра + магнітометр)

прыбор для даследавання магнітнага поля Зямлі з лятальнага апарата.

аэраме́тады

(ад аэра- + метад)

метады даследаванняў будовы зямной паверхні, верхняга слоя зямной кары, атмасферы, геаграфічнага асяроддзя і прыродных рэсурсаў пры дапамозе лятальных апаратаў.

аэраме́трыя

(ад аэра- + метрыя)

спосабы вымярэння вагі і шчыльнасці газападобных цел.

аэрамеха́ніка

(ад аэра- + механіка)

раздзел механікі, які вывучае законы руху і адноснага спакою газаў і змешчаных у іх цел; падраздзяляецца на аэрадынаміку і аэрастатыку.

аэранавіга́цыя

(ад аэра- + навігацыя)

навука аб ваджэнні лятальных апаратаў па зададзеным курсе; паветраная навігацыя.

аэрана́ўт

(ад аэра- + -наўт)

паветраплавальнік.