Verbum

аванта́ж

(фр. avantage = перавага)

уст. выгада, карысць, спрыяльнае становішча.

аванта́жны

(ад фр. avantage = перавага)

уст. які стварае прыемнае ўражанне знешнасцю, прывабны.

аванту́ра

(фр. aventure = прыгода)

рызыкоўная падазроная справа, распачатая без уліку рэальных умоў і магчымасцей з надзеяй на выпадковы поспех.

авантуры́зм

(ад фр. aventure = прыгода)

дзейнасць, заснаваная на рызыкоўных падазроных учынках, з мэтай дасягнуць лёгкага поспеху, выгады; схільнасць да авантур.

авантуры́н

(фр. aventurine)

1) разнавіднасць дробназярністага кварцу пераважна бура-чырвонага колеру; выкарыстоўваецца для мастацкіх і ювелірных вырабаў;

2) гатунак шкла.

авантуры́ст

(ад фр. aventure = прыгода)

чалавек, схільны да авантур, беспрынцыповы дзялок, прайдзісвет.

аванты́тул

(ад фр. avant = перад + тытул)

першая старонка кнігі, якая папярэднічае тытулу.

ава́рыя

(іт. avaria, ад ар. ’avar = пашкоджанне, шкода)

1) моцнае пашкоджанне якога-н. механізма або машыны ў час работы, руху;

2) перан. няўдача, няшчасны выпадак.

аварыя́льны

(ад лац. ovarium = яечнік)

які адносіцца да яечніка.

аваско́п

(ад лац. ovum = яйцо + -скогі)

прыбор для вызначэння свежасці яец прасвечваннем.