Verbum

абака́

(ісп. abacá, з тагал.)

манільскае канаплянае валакно, якое выкарыстоўваецца для вырабу карабельных канатаў.

абалі́цыя

(лац. abolitio = знішчэнне, скасаванне)

1) скасаванне закону, рашэння;

2) юр. прыпыненне крымінальнай справы на стадыі, калі вінаватасць падследнага яшчэ не даказана.

абаліцыяні́зм

(англ. abolitionism, ад лац. abolitio = знішчэнне, скасаванне)

1) грамадскі рух за адмену якога-н. закону;

2) рух за адмену рабства неграў у ЗША ў 18 — 19 ст.

абаліцыяні́ст

(англ. abolitionist, ад лац. abolitio = знішчэнне, скасаванне)

1) прыхільнік адмены якога-н. закону;

2) удзельнік руху за адмену рабства неграў у ЗША ў 18 — 19 ст.

абандо́н

(фр. abandon)

адмова судна- або грузаўладальніка ад сваіх правоў на застрахаваную маёмасць на карысць страхавой арганізацыі пры ўмове, калі апошняя выплаціць яму поўную страхавую суму.

абанеме́нт

(фр. abonnement)

1) права на карыстанне пэўны час чым.-н. (напр. месцам у тэатры, басейнам), а таксама дакумент, які забяспечвае гэта права;

2) аддзел бібліятэкі, дзе кнігі выдаюцца на дом.

абане́нт

(ням. Abonnent, ад фр. abonné)

1) асоба, якая карыстаецца абанементам, 2) асоба або ўстанова, якія маюць тэлефон.

абані́раваць

(фр. abonner)

атрымліваць што-н. па абанеменце.

абара́льны

(ад лац. ab = ад, супраць + аральны)

біял. процілеглы роту, размешчаны ў частцы цела, процілеглай вобласці рота (параўн. аральны).

абарда́ж

(фр. abordage)

даўнейшы спосаб марской бітвы — счэпліванне з варожым суднам для рукапашнага бою.