Verbum

астэро́ма

(н.-лац. asteroma)

недасканалы грыб сям. шаравідкавых, як развіваецца на лісці пладовых дрэў, выклікае плямістасць.

астэры́змы

(ад гр. aster = зорка)

групы зорак, якія атрымалі асобную ад назвы сузор’я назву, напр. Коўш у Вялікай Мядзведзіцы.

астэры́на

(н.-лац. asterina)

сумчаты грыб сям. астэрынавых, які развіваецца на лісці крынічнікаў, грушанак, парэчак.

астэры́ск

(гр. asteriskos = зорачка)

друкарскі наборны знак у выглядзе зорачкі, які выкарыстоўваюць для абазначэння спасылак.

астэ́рыя

(ад гр. aster = зорка)

беспазваночная жывёла класа марскіх зорак тыпу ігласкурых.

астэры́я

(іт. osteria)

карчма, закусачная ў Італіі.

астэрыяне́ла

(н.-лац. asterionella)

каланіяльная дыятомавая водарасць сям. фрагілярыевых, якая трапляецца пераважна ў планктоне мораў, некаторыя віды адзначаны ў планктоне азёр, рэк.

астэрэагно́з

(ад а- + гр. stereos = аб’ёмны + gnosis = пазнаванне)

непазнаванне знаёмых прадметаў навобмацак пры паражэнні кары цемянной часткі галаўнога мозга.

асуа́рый

(н.-лац. ossuarium, ад лац. os, ossis = косць)

сасуд з гліны, каменя або алебастру для захавання касцей нябожчыка ў зораастрыйцаў Сярэд. Азіі, Ірана 5—8 ст.

асфадэлі́на

(н.-лац. asphodeline)

травяністая расліна сям. лілейных з аблісцелым сцяблом і белымі або жоўтымі кветкамі ў густых гронках, пашыраная ў Міжземнамор’і, Крыме і на Каўказе; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.